Eenrichtingsverkeer. Ongebreideld parkeren. Vrij en weids uitzicht over de A, de steiger, het levendige Pomphuisterras, het tuintje naast Minerva aan de overzijde. Het is ongelijk verdeeld in de wereld: de ene straat heeft amechtige ademnood en kijkt uit op beschimmelde scheve schuttingen en vervallen garagemuren, de andere op de A met vrolijk suppende scholieren die in watervrije rugzakjes hun mobieltjes en rolletje drop hebben verpakt en gillen naar voorbij varende pleziervaartuigen met in 99,5 % van de gevallen mannelijke kapiteins met bakkebaarden en afbrokkelende teennagels die uit teenslippers kieren, mannen die van drankjes worden voorzien door schaars geklede chicks met kralen, uitgelopen lipstick, versleten tattoos en glimmertjes rond de enkels en verderop vrolijk zingende, om niet te zeggen brallende bierbootpassagiers en serieuze gemeentelijke schepen die fietswrakken of invasieve exotische planten uit het water vissen met medewerkers die allemaal luid ‘Hilversum drie bestond nog niet’ van Herman van Veen zingen. 

Er wordt gefluisterd dat aan huizenkopers en -huurders een specifieke eis wordt gesteld: wil je in aanmerking komen voor een woning aan Pottebakkersrijge, dan zou je zou moeten lijden aan claustrofobie. De wijde blik zou helend werken, zo zeggen de witte jassen.

Pottebakkersrijge is een schoolvoorbeeld van de geprivilegieerde situatie van vier- boven tweewielers: bomvolle fietsenrekken en altijd enkele onbezette autoparkeervakken. Er staat zelfs een vrolijk geel campertje permanent geparkeerd. 

Maar voor het allermooiste moet je vanaf de walkant ver voorover buigen om te zien: zeldzame beplanting die geworteld is in de naden en voegen van de verticale walmuur die door het trillende zware vrachtwagenverkeer steeds brokkeliger wordt. In het artikel ‘Steenstapelingen en Muurplanten’ van C. de Graaf wordt een tiental planten genoemd, waaronder enkele exemplaren van de ‘stijve naaldvaren’, de Polystichum Aculaetum, die verder enkel in kalkrijk Limburg voorkomt. Maar, een wijze raad: hoed u voor te ver voorover buigen!