De overgang van oud naar nieuw bruisend gevierd of juist in stilte? Het oude jaar traditioneel afgesloten met het kijken naar de oudejaarsconference met een oliebol of appelflap. Of juist met een hippe bowl en vegan hapjes. Dansend tot de ochtend van een kersvers jaar op de Grote Markt. Dat alles en meer kan naast en door elkaar op deze paar honderd vierkante meter.
Het licht is nog muisgrijs, de wind maakt veel byu-byu (wat is deze Japanse onomatopee toch prachtig) en op wat verdwaald vuurwerk na is de stad in ruste, zo aan het begin van dit nieuwe jaar.
Langzaam en rustig ontkiemen de voornemens vanuit de hippe purpuz planner (van de aan design verknochte medemens) of juist gewoon in het hoofd (van de doe maar gewoon medemens, die uiteraard geen voornemens heeft, maar wel (stiekem)wat te wensen heeft). Sommige concepten zullen het licht zien en andere sudderen nog even door in het warme donker. Voor een ieder anders.
Voor mijn buurtgenoot die overdadig inneemt en verzucht dat hij binnenkort wordt opgenomen en hoopt dat het dan beter met hem zal gaan. Voor de statushouder, die voor zijn raam een free Palestine vlag heeft gehangen. Voor de tandarts tegenover ons, die eigenlijk te weinig tijd heeft voor al zijn plannen, ook al is hij een meester in time management. Voor de stewardess, die de hele wereld rondvliegt en in het A kwartier haar thuishaven heeft. Voor mijn heel lange buurtgenoot, die zich met rollator langzaam voortbeweegt en zich dagelijks verheugt op het keuzemenu bij de Globe (zondag gesloten). Voor onze buren, die hun baan hebben opgezegd en binnenkort met onze kleine buurman (hun zoontje) op reis gaan. We zullen zijn opmerkingen en uitroepen zoals “ Pappa, wat ben je mooi” missen!
Voor allen, zo gevarieerd, veel goeds. Een mooi begin!
En in memoriam, Beno Hofman, voor zijn bijzondere bijdrage aan de geschiedenis van het A-kwartier.
