Meer cultuur per strekkende meter dan in de Akerkstraat vind je in Groningse straten niet snel. Poëzie, bijzondere architectuur, fraai straatmeubilair en fijne naast brute beeldende kunst. Centraal aan de Akerkstraat vinden we het Der Aa Theater, vroeger Grunneger Sproak geheten, in de weekends een bruisend cultureel centrum, waar Bert Hadders en Hister (Gronings voor opgewonden) geregeld optreden. Nu wordt er helaas weinig meer in het Gronings gesproken. Voor het theater staan twee sierlijke, ronde banken, ideaal voor uitpuffende thuisbezorgers, gedumpte lovers, bejaarde filosofen, Stendhal-syndroom-lijders, of zieltogende coke- of cultuursnuivers.
De straat vanuit het zuiden inlopend heb je de fiere Akerktoren achter je en voor je de toren van het Academiegebouw. Je loopt van de verzonnen geestelijkheid naar de bewijsbare redelijkheid. Aan het begin links een whiskywinkel die de langste tijd achter zich heeft, en rechts een kappercafé dat heel schattig Cariño heet. Verderop café Uit-de-kast naast het commerciële hart van het in oranje gehulde Thuisbezorgd. Het intrigerendste huis staat op nummer vier: een woonhuis dat schreeuwt om renovatie. Op blinde muren een keur aan graffiti-tags, niet per se allemaal mooi gelukt. Het meest verrassende kunstwerk is een in pointillistische stijl gemaakt stadsgezicht, met ervoor een handvol fietsen als onmisbare toneelrekwisieten, werkelijk wonderschoon.
Tegenover het Atheater een nieuw restaurant met grote raampartijen die een geheim rendez-vous onmogelijk maken. Glimmende, geglazuurde, groenachtige, spannende, soms verticaal gemetselde bakstenen, omzomen rond gebogen raamwerken, Jugendstil denk ik. Iets verder een huis dat blijkens een aluminiumplaatje voldoet aan de gemeentelijke voorschriften voor kamerverhuur, een groot gasthuis uit 1684, zeg maar het einde van de Gouden Eeuw, met drie grote muurtableaus waarop onbegrijpelijke teksten. Heel wat begrijpelijker zijn drie op blauwe borden aangebrachte gedichten, van Stefan Nieuwenhuis, Myron Hamming en Driek van Wissen, een masculinistische combinatie die vrouwen het hart niet sneller zal doen kloppen waarschijnlijk. En dan vergeet ik bijna nog het in prachtige pasteltinten geschilderde woonhuis met een rond raam boven de voordeur: mooi!
