Ik mag dan rechten studeren en mijn pa werken bij www.rechtspraak.nl, maar dat betekent niet dat we juridische kruip- of loopjongens zijn/willen worden van fout geld. Vrienden azen op de Zuidas, padellen, snuiven en slikken zich suf en ik fantaseer over een U-turn maken richting grafisch vormgeven. Of wordt het toch de sociale advocatuur? Terwijl ik twee wijtinkjes van de markt onthoofd leg ik mijn moeder uit wat de functie is van de waarderingskamer bij het achteraf vaststellen van de WOZ-waarde.
Omdat de WOZ-waarde vaak (veel) lager is dan de werkelijke, nou ja, de door goed bedoelende makelaars geschatte en op Funda gepubliceerde waarde, dacht mama dat de Yesilgöz-adorerende onroerendgoedlobby in blauwe CDA-slobberpakken de gemeente in de zak heeft. Welnee, in Groningen zeker niet. Groningen is het slimste meisje van de klas en zit in de hoek van de hoogste heffingspercentages.
OZB is een van de effectiefste belastingvormen. Betalen naar woningwaarde is bijna gelijk aan betalen naar draagkracht. Zo hadden Kok en zijn kameraden het in 1994 ook bedacht natuurlijk. Mijn ouders, voormalige Tesla en Apple-horigen, betalen, zeggen ze, graag belasting. Dat zou iedereen moeten kunnen zeggen. En dan ook nog doen. In hun bubbels met bijklussende hoogleraren die vergeten hun bijbaantjes die hier nevenwerkzaamheden heten in het universiteitsregister te melden is belastingontwijking een soort vriendschapsvoorwaarde.
Terug naar de OZB. Hoe is het in godsnaam mogelijk, vraagt moeders, terwijl ik het fileermes in de cloaca steek en doortrek naar waar eerst de vissenkop zat, dat huizen in en nabij het A-Kwartier [mams interesseert zich voor mijn biotoop] op Funda voor 985K, 885K, 640K, 500K en 2.945K staan terwijl de OZB-waardes 651K, 721K, 592K, 424K en 1.695K zijn? 15 tot 42 % lager dus? Dat, leg ik haar rustig uit, heeft te maken met het jaar van waardebepaling. De supergrote verschillen (tot één en een kwart miljoen) komt omdat er weinig huizen in Groningen worden aangeboden in de Bloemendaal-prijsklasse. En dan nog: de ‘waarderingskamer’ zet het na verkoop recht zodat de erop volgende jaren nog meer gescholden wordt op Groningens heroïsche stadsbestuur.
Ma’s ogen spuwen vuur als ze ziet dat ik na het wegsnijden van de vinnen vergeet het aanrecht met zeep te poetsen om de vissengeur uit de keuken te verdrijven. Sorry mam.
