Het brood is gesmeerd en de theemok staat klaar, de wandelstokken in mijn dagrugzak gestoken, regenkleding voor de zekerheid en dik aangekleed maar zo, dat ik makkelijk kan bewegen. We pakken met het wandelgroepje bus 178 vanaf perron U en stappen uit op het industrieterrein ten oosten van de stad. Euvelgunne, Engelbert, Meerstad. Over de Hunzeloop en dan om het Woldmeer heen, de groene rafelrandjes van de stad en een nieuwbouwwijk in wording waar de huizen van 9 ton te bekijken zijn. Ik ken het gebied niet. Leuk dat mijn wandelmaatjes dit uitkozen voor een van de kortste dagen van het jaar. Mist. Gespreksflarden. Ruimte. Een kom soep in Het Strandhuis. Een wandeling van rond de dertien kilometer.
Bus 5 terug gaat twee keer per uur. Er staan al mensen bij de halte. Jonge gezinnetjes, bontkragen, de pioniers van de moddervlakte zijn well-to-do en dat blijkt. De dubbele bus is overvol. Er gaat een oeiiiiii door de bus als we in een bocht naar links hellen. Waar gaan deze mensen heen? Alles stapt uit op Zuiderdiep of Hoofdstation. Het doel is centrum stad: Wintergoud en Winterwelvaart.
Ik sta achter de citroengeranium en zie dat er op de koppen gelopen kan worden. De geluidsoverlast en de rookoverlast vallen dit jaar mee en toch viel ik pas in slaap, lang nadat de kades van de Aa weer leeg werden. Wat ben ik blij als alles weer voorbij is: Winterwelvaart 2025.
En natuurlijk heb ook ik genoten van mijn favoriete plekken op Winterwelvaart, zoals huize Kieviet met schilderkunst van Anke Slooff en kralensieraden van Francis van Dijk en Geertje van der Zijpps mystiek betoverende sprookjeswereld, hoog uitkijkend over de buurt vanuit Pakhuis Libau.
Mijn wens voor ons allen, in het kleine en in het grote, buurtgenoten aan de Aa en bewoners van planeet Aarde, ik wens ons allen een vrij en vredig 2026 toe.
