Beeldend kunstenaar/schrijver Liesbeth Annokkee pakt uit bij Peter ter Braak. Pakkende, nieuwsgierig makende, koppen in vlotte, soms vette penseelstreken. De opening wordt verricht door dichter Rodaan Al Galidi die met twee gedichten zijn verbeelding koppelt aan het tentoongestelde werk. Al Galidi is liefhebber van de diepte in de gezichten en roept de kijkers op zichzelf te herkennen in de psychologie van de gezichten. Poëet Galidi daagt de genodigden wat uit. Hij vraagt ons, in zijn naar absurdisme neigende vers over een vrouw die een boot voor de slaapkamer koopt, in te zien dat de man geen zee is.
We kijken met aandacht naar de veertien deskundig en precies ingelijste schilderijen, sommige met een dubbelportret en doen moeite onszelf in de denkende, verbaasde, vragende, serieuze, koppen te herkennen. Haar schilderijen zijn alle zonder titel maar met prijskaart (variërend van € 900,-, € 1.200,- tot € 2.800,-). De schilderijen geven een directe eerste indruk. Kijkers worden niet afgeleid door overbodige detailleringen.
Annokkee noemt zichzelf een Einzelgänger en is door de hartverwarmende publieke belangstelling overdonderd en ontroerd. Ze licht haar werk kort toe en vraagt het publiek (“Jullie hangen ook aan de muur”) cynisme thuis te laten en dat in te ruilen voor empathie. Ze verzoekt de kijker zijn zintuigen te gebruiken bij de kijkronde en na te gaan wat het werk met jou als kijker doet.
Na de kunsthandelaar, de dichter, de kunstenaar is het woord aan de zanger. Het prachtig gezongen ‘Hugo en ik’, begeleid op een bijna weemoedig stemmende accordeon voert de aanwezigen naar een hapje en een drankje.
Het werk is te zien tot en met 29 juni
