Over efficiency gesproken: een superkorte ALV over statutenaanpassing in LUHU, een opschoonmiddag in de wijk, een borrel na, afscheidswoorden van een gewaardeerd verenigingslid, een plantenruil en dat allemaal op één middag die zowel zonovergoten is als mildelijk beregend.
De ALV verloopt zoals we dat gewoon zijn: de meerderheid van onze leden vertrouwt het bestuur de statutenwijzigingen toe als ouders die hun pubers loslaten: niet mee bemoeien. In de rondvraag horen we over aanhoudende duivenoverlast.
Dan de opschoondag. Toegerust met grijpers, plastic zakken gaan zo’n twintig actieve leden de wijk in. Ellen Spits regisseert, stuurt, stimuleert en houdt de helicopterview. Sommigen zijn gewapend met een veger en stoffer en blik en verzamelen peuken. Statiegeld op peuken, daar moeten we naartoe is de communis opinio. Voor een wijk in de binnenstad doen we het trouwens goed, we zien Tokiose waarden met voornamelijk schone straten, pleinen en stegen.
In de binnentuin van de Pompplein-vereniging strijken de opschoners na gedane arbeid neer. Een drankje, een knabbeltje en sterke verhalen over vroeger, over veranderingen in de wijk, over gemeentebesturen die soms wel horen maar niet luisteren, over toekomstplannen: dit is wat Dr. Frans Westra in ‘Palet van Groningen’ met ‘noaberschap’ bedoelde. De ambiance leent zich uitstekend voor deze meeting. Staccato geknipte heggen, weelderig tierende klimoppen, strakke, peukvrije, paadjes, stinzenplanten waar je maar kijkt en voor het getrainde oog een amper zichtbare mollengang, een pluisje steenmarterhaar en kattenkuiltjes, sieren de hof. De aanwezigen kijken hun ogen uit.
Actief verenigingslid Hans Alders neemt ons even mee door zijn tijd als A-Kwartierder. De vereniging prijst zich gelukkig met leden als hij. Hans zet zijn expertise in als werkgroeplid, columnist en parkeerdeskundige. Zijn verhaal toont een langdurige strijd tussen autobezitters die hun karretje nabij willen hebben en het gemeentebestuur, waarbij het soms moeilijk is open te staan voor elkaars standpunten. Als partijen elkaar niet verstaan komt het aan op doorzettingsvermogen en met elkaar in gesprek blijven. We zien aan ontwikkelingen in de Turftorenstraat en Hoge der A dat verstandige, esthetisch en ecologisch-verantwoorde oplossingen uiteindelijk zegevieren.
Met elan presenteert activiteitenorganisator Evelien Alkema, het regent inmiddels een beetje, de plantenruilmarkt. In no time tovert Mark Hömmen een collectie paraplu’s tevoorschijn. Over noaberschap gesproken.
