Met het mooie weer van de afgelopen weken zitten er regelmatig mensen op het
veldje en de steiger voor mijn huis. Terwijl ik vanaf mijn fijne dakterras uitkijk over al
deze gezelligheid bedenk ik dat er drie soorten mensen zijn. De grootste groep drinkt
gezellig een drankje, eet een hapje en rookt soms een “sigaretje” en gooit alle
rommel in de vuilnisbak. De tweede groep, ik noem deze “de rommelmakers” doet
hetzelfde maar laat de rommel achter zodat het wegwaait over de straat en de
krijsende meeuwen lokt.
Gelukkig is er ook een derde groep, “de opruimers”. Ten eerste zijn dat de mensen
van de gemeentereiniging. Onvermoeibaar ruimen zij met hun mooie rode wagentjes
alles weer op. Met zichtbaar plezier in hun werk legen ze de prullenbakken en vegen
ze de straat weer netjes schoon. Natuurlijk, ze krijgen hiervoor betaald, maar je kan
ook zien dat ze tot doel hebben de stad mooi schoon te houden, iedere dag weer.
Naast deze professionele opruimers is een nog een andere groep. Dat zijn de
mensen die de stad kleur geven. Die met blote handen de rommel van een ander
opruimen en onderwijl ook de lege blikjes verzamelen voor statiegeld. Dagelijks
maken zij hun vaste rondes.
Afgelopen zondagochtend kwam ik na mijn hardlooprondje door het
Noorderplantsoen nog een andere groep opruimers tegen. Aan de Hoge en Lage der
Aa schreeuwden ze vrolijk en opgewonden over het water naar elkaar. In waadbroek
en met touwen en haken waren ze bezig in de Aa. Ik raakte in gesprek met deze
stoer uitziende mannen. Het bleek een groep magneetvissers te zijn die oude fietsen
uit de diepenring visten. Het was nog best vroeg maar ze hadden al 95 fietsen
gevangen plus een hoop andere zooi. Ze vertelden dat ze van heinde en verre
kwamen om vrijwillig deze opruimklus te klaren omdat ze het leuk vinden om te
doen. Dit zijn wat mij betreft opruimers van de buitencategorie, om in wielertermen te
spreken.
Eigenlijk kunnen de opruimers niet zonder de rommelmakers, dat is dan wel weer
een mooie gedachte.
#positive mindset
