We spreken Laurens Stiekema op een zonovergoten voorjaarsdag. Stiekema is van oorsprong hovenier, woont in Winsum, is 62 en werkt al 36 jaar voor de gemeente Groningen. Zijn belangrijkste taak: hij laat op verzoek van bewoners geveltuintjes aanleggen.
“Ik word wel Mister Geveltuinen genoemd. Mijn grootste angst is ooit in een geveltuin begraven te worden,” vertelt Stiekema met een lach.
“De Schuitemakersstraat hoort wel bij de top van geslaagde geveltuinprojecten. Waarschijnlijk een jaar of vijf, zes jaar gelden aangelegd. Geveltuintjes zijn (in de regel) maximaal anderhalve tegel diep en worden aangelegd voor de huizen. Men kan een geveltuin aanvragen via de website van Groningen.”
We wandelen langs het drukbeklante Pomphuisterras en vervolgen ons gesprek: “Groningen is in Nederland heel uniek. Uit een vergelijkend onderzoekje is gebleken dat Groningen de enige gemeente is die de geveltuinen op kosten van de gemeente aanlegt. Dat kan zeer stimulerend werken. De financiën voor geveltuinen komen uit de rioolheffing. En kwaliteit staat bij ons voorop. Op een bepaald moment ontstond er een NK Tegelwippen. Vorig jaar werd duidelijk dat Groningen rivaal Leeuwarden glansrijk heeft verslagen.”
Het woord tegelwippen bestaat zo’n vier jaar, het ontstond in de tijd dat er veel werd gesproken over biodiversiteit, er verschenen beleidsnotities over groenparticipatie, ecologische ontwikkelingen in wijken, waterbeheersing en meer. Een belangrijk principe was en is dat burgers er zoveel mogelijk bij betrokken moesten worden. Wij zitten nu op zo’n 3.500 geveltuinen in ruim tien jaar! En vergeet niet, door de ontstane relaties met buurtbewoners blijven er altijd vragen binnenkomen.
Een trend is dat jonge gezinnen aanvragen voor geveltuinen doen. Ze willen iets doen aan de biodiversiteit en dan zijn kleinschalige tuintjes ideaal. We zijn ook actief om en rond scholen. We hebben nogal wat pleinen heringericht en nu zijn we met IVN bezig met Tiny Forests en wordt er geld vrijgemaakt voor vergroening van schoolpleinen. Bij bedrijven zijn geveltuinen soms wat lastig. In de binnenstad werken we nu met gevelgroen: vaak klimplanten die het zicht op de etalages niet belemmeren.”
