Na Esther Klaver, Peter Roovers Harry Arling, Jorn Hofman, Marjon Goossen, Ynte de Groot, nu zevende stamgast Lyni Venema.
Ik kom Lyni (1944) op het spoor na twee algemene ledenvergaderingen. Een vriendelijke vrouw met mooie verhalen. Over een Oostenrijkse moeder, een veenkoloniale vader, een werkverleden met straatkinderen in Namibië en een buurvrouw die duiven beschermt.
Lyni is geboren Groningse. “Oorspronkelijk heet ik Feekelina, genoemd naar mijn overgrootoma. Ik woon al elf jaar op nummer achttien Westerhavenstraat. Ik reed door de straat, net terug uit Namibië, en zag dit huis. De huizenmarkt liep niet en zo kocht ik het. Heb er echt geluk mee gehad. Voor mijn 80e wil ik verhuizen naar een zestigerjarenflat, iets met co-housing, het liefst in Groningen.”
“Hiervoor woonde ik tien jaar in Namibië waar ik met straatkinderen werkte. Vanaf mijn 20e woonde ik in Kaapstad, waar mijn zus woonde, in Z-Afrika kon je trouwen zonder toestemming van je ouders. Het was de apartheidstijd, ik had het goed daar en dacht: ik breng nog eens 10 jaar terug. Dat werd Namibië. Ik wilde, na een scheiding, weer grond onder de voeten krijgen, mezelf hervinden. Ik ondervond daar veel steun van lokale witte mensen. Ik was docent tekenen/schilderen. Van een Duitse ngo kreeg ik een projecthuis, ‘Save the Children’. Ik ontving 40 kinderen per jaar. Het doel was ze naar een gewone school te krijgen. Na tien jaar was dat 400 kinderen gelukt. Wij gaven de kinderen kleding en schoolgeld. Financieel werd ik o.a. gesteund door een kerk, de Tehuisgemeente in Stad en een Friese Rotary.”
“Het bevalt hier geweldig, afgezien van de duiven. Ik heb goede buren, het is een leuke straat. Er is één nadeel. Een mevrouw in de straat voert de duiven op straat voor d’r huis en dat zorgt voor veel overlast. Zelf heb ik last van duivenpoep op het buitenplaatsje voor het souterrain. Twee keer heb ik haar aangesproken. Ik heb nu een kunstraaf opgehangen, de laatste veertien dagen is de overlast het ergst. Volgens de gemeentewet mag niet worden gevoerd. Ik heb gebeld met de gemeente, maar het antwoordt luidt: ‘wij kunnen dat niet handhaven.’ Jammer, de viezigheid stoort me.”
“Verder vind ik het A-kwartier, een geweldige plek, met heel mooie mensen, bijvoorbeeld Ellen van de opschoonploeg. Er worden leuke dingen georganiseerd. Het is fijn dat de buurtvereniging er is. Of ik nog wensen heb? De bottle-neck van shared space bij de A-brug is vervelend. Fietsers èn wandelaars claimen het recht op vrije doorgang. Dat levert soms gevaarlijke toestanden op. Een oplossing? Terug naar retro-stoepen.”
