*** Vooraf: Trui in de Wei, één van onze vaste columnisten, kondigt aan vanwege drukke werkzaamheden te stoppen. Dan volgt een zoektocht naar een nieuwe schrijver. Omdat we niet houden van gebaande paden kiezen we een bijzondere route. We vragen iemand die nog niet in het Akwartier woont, maar er al wel een woning heeft gekocht. Over een frisse blik gesproken. Gelijk een mooie gelegenheid om haar aan u voor te stellen via de rubriek ‘stamgasten’. ***
Marion Jansen (1964) werd in Stad geboren en studeert na de middelbare school ‘Heymans College’ bedrijfseconomie in Groningen en insolventierecht in Nijmegen. Ze belandt in 2006 voor haar werk bij een grote bank In Amsterdam en deels in Utrecht, waar ze verantwoordelijk is voor de afdeling die failliete bedrijven begeleidt. Twee dagen per week kan er thuis worden gewerkt.
‘Ik heb altijd goede connecties gehad met het noorden. Met mijn man woonde ik in Gasteren. Hij overleed tijdens een vakantiereis in 2022, de liefde van mijn leven. Ik heb overwogen om in Amsterdam te gaan wonen, maar vond dat toch te druk en heb toen bewust voor het centrum van Groningen gekozen, waarschijnlijk een tandje rustiger dan Amsterdam. Ik zocht een plek waarvan ik denk dat die me goed gaat doen, waar ik mezelf kan hervinden. Wie en wat ben ik? Mijn leven opnieuw vormgeven, dat is mijn doel.’
‘Groningen biedt reuring en mensen om me heen, daar houd ik van. Dit heb ik allemaal overdacht tijdens drie lange wandelingen, drie camino’s naar Santiago de Compostello. Ik deed de Primitivo, de Français en de Portuguez. Soms wandelingen van acht uur per dag. Het wandelen heeft me geleerd te accepteren dat mijn man er niet meer is. Aan hem heb ik de eerste wandeling opgedragen, en vertrok op zijn verjaardag. In een interview met de Margriet heb ik daar uitgebreid over verteld. De tweede camino startte op mijn eigen verjaardag. Toevallig natuurlijk, maar of toeval bestaat? Mijn doel was mezelf hervinden, bedenken wat te doen qua wonen. Het regende twee weken bijna onafgebroken. Maar ik heb het gered, ik liep op wilskracht. Zo’n fysieke uitdaging – ik had zo’n tien procent van mijn lichaamsgewicht op de schouders – bevalt me wel. Volgend jaar staat een fietstocht naar Rome op stapel, met een trekkingfiets. Ik ben net terug van de derde camino en heb heel veel mensen ontmoet. Ik heb ook inzicht gekregen over hoe iets van mijn leven te maken, weer plezier krijgen en evenwicht vinden met m’n werk.’
‘Mijn hobby’s zijn lopen, fietsen, roeien, kunst, en zelf schilderen. Daarvoor heb ik enkele workshops gedaan, tekenles in Haarlem en een zomercursus bij de Klassieke Academie. Ook schrijven vind ik leuk. Ik ben ook twee jaar bezig met roeien bij De Hunze, in een c-vier met stuurman. Gesprekken met een psycholoog hebben me geholpen, en ik wil anderen inspireren, mensen laten zien wat je kan doen als je doorzet.’
“En wat ik van Groningen verwacht? Ik denk aan bijzondere ontmoetingen en hoop energie te krijgen vanwege de levendigheid. Lekker koken voor vrienden en kennissen, de markt bezoeken. Tegelijkertijd kost het moeite om afscheid te nemen van een mooie plek in Gasteren. En ja, er zullen ook haken en ogen zijn, misschien ’s nachts wat geluid. Maar weet je, ook schapen kunnen storend zijn. Dan slaap je maar een keer wat slechter. Daar maak ik me niet zo druk om. Als het ergste je is overkomen dan leer je wel relativeren.’
