Sluitspelden, doekspelden, haarspelden, mantelspelden, veiligheidsspelden; je hebt ze in soorten en maten. Maar toch, ze worden minder gebruikt. Wanneer zie nog een fiere vrouw met een sierlijke, kleurrijke fibula die haar Kashmir sjaal op zijn plaats houdt of een zomerjurk voor ongewenst opwaaien behoedt? Dat zal in de tijd dat er nog speldenmakers aan de Speldemakersgang woonden anders zijn geweest.
Groningen, Groningen, wat is er toch mis met het woord steeg? Het A-Kwartier telt maar liefst vier stegen, die hier allemaal ‘gang’ worden genoemd, alsof ze door een huis lopen. Het woord steeg is op zijn Hooghaarlemmerdijks geüpgraded naar ‘gang’. Ik kan me de discussies in de straatnamencommissie begin negentiende eeuw voorstellen, waarbij de voorzitter, vast en zeker een notabele drogist of leraar klassieke talen, tot het eindbesluit komt en na ellenlange discussies tegen het middernachtelijk uur de secretaris toebijt: “Eltjo-Tammo, hohoho, dat wordt ja gain steeg mienjong, doar moaken wie ain gaang van.”
Aan de Sledemennersstraatzijde is de gang bijna drie meter breed en wordt dan smaller richting Lage der A. Daar ligt aan het begin een kokosmat; misschien een stil protest van iemand hier die meent dat het om een echte gang gaat? Door de versmalling krijg je het gevoel een fuik in te lopen. Speldemakersfuik zou ook welluidend hebben geklonken.
Halverwege de gang is een entree voor een appartementencomplex. 23 huisnummers maar liefst. Zie hier maar eens een buitenmodel zitbank naar binnen te wurmen die je net op Marktplaats hebt gescoord. Hopelijk hebben verhuisbedrijven enig voorwerk gedaan voordat ze de verhuisklus aannamen en wisten ze van de fuikconstructie. Op labradorhoogte zit een ontluchtingsrooster dat wordt beschermd door stalen spijlen: bijzonder.
