The Kiss – Smokje; deel I de voorbereidingen
Maandag 5 juni, 15.20 uur. Foppe ten Broek is de naam. Hij zegt: ‘Als ik de hoek om kom met mijn kleindochter en dat ze dan de tekening uitvergroot op de muur ziet, haar verbaasde gezicht dan, daar gaat het mij om.’ Zowat een maand geleden ontvouwt (opa) Foppe mij zijn plan, hij wil een tekening van zijn toen achtjarige kleindochter projecteren op de achtermuur van Kamphuis Kookwinkel, Kleine der A. Ik ben direct enthousiast. Wat meespeelt: onderzoeken wijzen uit dat artistieke muurschilderingen bij graffiti-spuiters heilig zijn en worden ontzien. Of de afbeelding echt kunst is kun je betwisten. Ik vind ‘m ontroerend mooi. Een kus, kiss, smokje. Wie kent niet het wereldberoemde schilderwerk van Klimt, De Kus geheten, prototype van een kus? Het verschil zit ‘m in het lidwoord: bij Klimt De Kus en op onze muur Smokje.
Foppes eerste mail luidt als volgt: ‘Graag zou ik van de tekening van mijn kleindochter een muurschildering willen laten aanbrengen. De eigenaar van het pand is bereid medewerking te verlenen.’
In de voorbereiding is Ten Broek al bij de gemeente langs geweest. Hij hoort dat het gebouw een ‘gemeentelijk monument “light”’ is. Dat betekent dat het op onderdelen beschermd is. Het achterste gedeelte van het pand, met de uitbouw en de vluchttrap, valt buiten de bescherming. Dat maakt wijzigingen op dit gedeelte in principe mogelijk, mits deze passen binnen de historische context van het monument en het monument niet ontsieren. Dan volgen er enkele eisen waaraan een schildering zou moeten voldoen.
- De stedenbouwkundige, monumentale, bouwhistorische, architectuurhistorische, cultuurhistorische waarden van de betrokken panden moeten worden gerespecteerd.
- De vormgeving en inhoud van het kunstwerk reageert- en speelt in op de (historische-) context.
- De schildering wordt reversibel (zonder de ondergrond te beschadigen) aangebracht.
Foppe ten Broek vervolgt de voorbereiding en gaat, heel slim, bij alle direct aanwonenden langs met de vraag wat men ervan vindt. Iedereen die hij thuis aantreft is voor. Zij die niet aanwezig waren zijn geïnformeerd met een kaartje van The Kiss-Smokje. Vervolgens gaat Ten Broek in overleg met de eigenaar van het pand en het kunstenaarscollectief om de afspraken af te ronden.
The Kiss – Smokje; deel II De Uitvoering
12 juli, 09.30 uur. Een vrachtwagen van Gjaltema met een hoogwerker staat klaar op Kleine der A. Foppe ten Broek is present. Beeldend kunstenaars/schilders Pieter-Jan Kuiken en Cindy Sprokel staan klaar. Pieter Jan: “We kennen Foppe via via. Ik vind de tekening lief, met een leuke uitstraling, het roept een glimlach op. Hoe we het gaan aanpakken? We hebben de tekening uitvergroot op papier staan. We hanteren het principe van een carbonafdruk. We duwen het papier tegen de muur waarop een afdruk ontstaat die we daarna met penselen en een rollertje gaan uitwerken met buitenlak. Vanmiddag moet het wel klaar zijn.’
De muur is zo’n acht meter breed en ruim vier meter hoog. De schildering zal ruim twee meter breed worden. Allereerst worden er nog enkele ontsierende graffiti-versierselen weggewerkt.
Meneer Ten Broek, hoe gaat het? Foppe ten Broek kijkt rond met een tevreden blik. ‘Mooi dat het doorgaat. Er staat nu nog een auto van Hanzevast in de weg maar daaraan wordt gewerkt.’ ‘Gewoon vergeten,’ zegt de Hanzevast-medewerker. ‘Hanzevast is een belegger in vastgoed en schepen die dit pand voor eigenaar familie Wolters beheert,’ legt de medewerker uit.
‘En nu wil je natuurlijk ook weten hoe ik dit financier,’ begint Foppe uit zichzelf. Hij schuift een grote paraplu uit de hoes en toont me de erop afgebeelde Groninger vlag in volle glorie. ‘Hiervan heb ik 100 laten maken en die verkoop ik voor € 40,-. Er zijn er al 25 van verkocht.’ Mensen kunnen ‘m bij mij bestellen (06 43184750 of ftenbroek@hotmail.com).
The Kiss – Smokje; deel III Wind
12 juli – 11.00 uur. Pieter Jan en Cindy stijgen op in het bakje van de hoogwerker en rollen het papier uit van boven naar beneden. Het papier is zwak en de wind sterk. Duct tape redt het project als Crocs mannenvoeten. Met alle toegestroomde omstanders worden de zijkanten van het papier strakgetrokken en vervolgens afgeplakt. Scheurvorming zorgt net niet voor paniek. Het hoogwerkersbakje danst in de wind als voor de duivel vluchtende engelen op zondagschoolafbeeldingen en de kunstenaars Pieter-Jan en Cindy gedragen zich onverschrokken als KNZHRM-redders. Ze gaan schilderen en volgen het lijnenspel als Yesilgöz de interne VVD-sollicitatieprocedure.
The Kiss – Smokje; deel IV Eind goed al goed
12 juli 13.30 uur. Het is af. Klaar. Gereed. En wat mij betreft: geslaagd.
