Deze keer komen we een nieuwe ‘stamgast’ op het spoor na een oproep voor een nieuwe penningmeester. Ella Onrust reageert vlot en enthousiast.
Nieuwsgierig bekeken door hond Roos, een vijfjarige zandkleurige labrador, spreek ik Ella Onrust (1966). Wie is zij? ‘Van beroep ben ik makelaar, ik kom oorspronkelijk uit Nieuw-Buinen (Dr), ben een boerendochter en bezocht de middelbare school in Stadskanaal. Hoewel Nieuw Buinen in Drenthe ligt, spraken we thuis Gronings. Met vrienden en familie spreek ik nog in het dialect. Om in vorm te blijven doe ik aan fitness, in deze tijd wel vijf keer per week.’
‘Op mijn zeventiende ging ik voor een jaar naar Florida (VS), waar ik de high school bezocht. Ik woonde als au-pair in een groot gezin. Het was een avontuurlijk jaar en ik werd er verliefd op de zoon van de dominee, een rebelse jongen die alles deed wat God verboden heeft. Uiteindelijk ben ik, ziek van heimwee, naar huis teruggekeerd. Later ben ik nog een keer naar Amerika geweest op vakantie.’
‘Na de MEAO in Emmen, heb ik bedrijfseconomie aan de HEAO aan de Hanze Hogeschool gestudeerd. Ik heb gewerkt bij een aardewerkfabriek in Nieuw-Buinen, en bij een im- en exportbedrijf in Groningen. Toen dat bedrijf naar Nijmegen ging moest ik meeverhuizen. Na anderhalf jaar keerde ik in 1991 terug naar Stad en had verschillende banen. Rond mijn 40e ben ik geswitcht. Ik had altijd interesse in vastgoed en nadat ik mijn diploma’s had gehaald ben ik voor mezelf begonnen in 2006.’
‘Hier aan Lage der A heb ik sinds vijf jaar een pand waar ik werken en wonen kan combineren, hier kan ik mijn klanten ontvangen. Daar ben ik nog steeds heel blij mee, het is het mooiste plekje van Groningen. Dit is het eindstation, dit werk wil ik blijven doen; ik wil nooit meer in loondienst, nu heb ik alle vrijheid. Makelaar is een heel mooi beroep; elk huis heeft zijn verhaal, mooie en verdrietige.’
‘Het A-kwartier ken ik als het mooiste stukje van Groningen. Nadelen aan wonen in de binnenstad zie ik niet, of het moet de overvloed aan fietsen zijn, die worden overal maar neergegooid. Dat is wel een probleem. En dan die snelfietsen van de bezorgdiensten. En de fatbikes, ik ben een paar keer bijna aangereden. Op zich is parkeren met de auto nooit een probleem, maar als ik de auto om 17.00 uur wil parkeren, is het een hele strijd met de fietsers die je links en rechts inhalen. Een drama. En in de stad wandelen valt voor blinden en mensen die slecht ter been zijn ook niet mee.’
‘Bij de gemeente Groningen doe ik mee als panellid en vul periodiek enquêtes in. Soms zou je hopen dat de gemeente meer actie onderneemt als je bepaalde panden ziet met achterstallig onderhoud. In een mooie straat als Lage der A passen geen panden met achterstallig onderhoud. Dat verstoort het mooie beeld van dit mooie stukje Groningen. Eén van de leukste happenings van het jaar is WinterWelvaart, met mijn zus heb ik daar een keer aan meegedaan met schilderijtjes en kerststukjes verkopen. Dit jaar heb ik me als vrijwilliger aangemeld in de horeca. Dus misschien tapt Ella een biertje tijdens WinterWelvaart. Wat ik ook prachtig vind is dat we grenzen aan het levendige, mooie Noorderplantsoen, waar ik heerlijk met Roos kan wandelen.’
(¹ Eerder verschenen: Esther Klaver, Peter Roovers, Harry Arling, Jorn Hofman, Marjon Goossen, Ynte de Groot, Lyni Venema, Ynske Jansen, meneer Fikkers en Dick Veen)
