Hoe kijkt iemand die al sinds 1979 in het A-Kwartier woont naar de wijk? Wat veranderde er? Wat hield stand? Wat verbeterde misschien? In onze stamgastenserie komt Peter Roovers aan het woord.
“Mijn eerste studentenwoning was aan Derde Drift, bij een hospita, mevr. Leijendekkers. Ik studeerde kunstgeschiedenis, het instituut was op de hoek Oude Boteringestraat, boven de kantoren van Kamminga makelaars. Derde Drift, Muurstraat, Hoekstraat was een echte prostitutiebuurt. Achter het laatste raam in Derde drift zat ook een mevrouw die klanten hoopte te werven. Je had er verder geen last van, er reed wel eens een bonk-bonk-auto door de straat, soms zag je klanten die parkeerden op Lopende Diep. De echte overlast kwam pas later, met de junks.
Na mijn terugkomst van een kleine omzwerving, zo’n tien jaar later maakte ik kennis met het verschijnsel junks. Ik was verhuisd naar de Vissersstraat. Ze maakten gebruik van mijn portiek. Daar werd gedeald en ook wel overnacht. Ze lieten vooral veel rotzooi achter. Ik moest mijn trap afschermen met een schot. Die junks waren veel naarder dan de prostitutie. Groepjes rondhangende junks hadden een negatieve Invloed op de sfeer. Zelf ben ik nooit lastig gevallen of bedreigd, maar het was niet gezellig.
De gemeente, in zijn wijsheid, besloot dat de prostitutie uit het A-kwartier weg moest en de junks vertrokken mee in hun kielzog. Je zou kunnen zeggen dat de junks oplosten tussen de hoerenlopers. Er waren overlappingen, er waren dames die gebruikten. Het is nu helemaal weg, verdwenen naar de Nieuwstad.
De Visserstraat was ooit een echte winkelstraat maar dat heb ik nooit meegemaakt er was wel meer bedrijvigheid dan nu. Ik ervaar het nu als een aantrekkelijke straat om te wonen. Ondanks de toevloed van studenten is de buurt is er qua leefbaarheid op vooruitgegaan. Van zo’n twintig procent tijdelijke bewoners begin jaren negentig, naar zo’n 50 % nu. Wat je ervan merkt? De tijdelijke bewoners voelen geen behoefte op te gaan in de omgeving. De connectie met de buurt ontbreekt. Als ik overlast ervaar spreek ik de studenten aan, ik heb telefoonnummers van de studentenhuizen. Ook ga ik er wel op af. Maar Beijum of Vinkhuizen zijn geen alternatieven voor mij.
In (een van) de volgende A-krant(en) volgt een uitgebreid portret van klavecimbelbouwer Roovers.
