Duurzaamheid, hot topic ook op deze website. Artikelen en avonden over hoe je je monumentale pandje kunt verduurzamen, de auto de stad uit krijgt en hoe je kleedjes kunt ruilen. Alle beetjes helpen, maar weten we hoeveel? Kwantificeer het argument ‘je moet ergens beginnen’ zoals we alles in ons dagelijks leven kunnen (willen) meten (stappen, maar vooral je bankrekening).
Ondertussen importeren we als een malle LNG (Liquified Natural Gas = vloeibaar gas), biomassa, steken we zonnepanelen op de daken en wordt er geprobeerd de stad koel te houden met zoveel mogelijk duurzame bouw. Hierbij gaat energie verloren van moleculen die we inefficiënt gebruiken om duurzaam te willen zijn. Wat is van deze inefficiëntie het netto energie effect/verbruik aangezien al deze investeringen in deze eerste wereld veel vergen van elders. Dat vraag ik me wel eens af. Ondertussen stoken, rijden en eten we voornamelijk met behulp van fossiele bronnen, maar wordt er hard gewerkt momentum te genereren om de alternatieve bronnen in aandeel te laten groeien.
Cash is king. Wie verdient er al geld met de drie bovengenoemde items? Verduurzamen kost vaak geld, de auto de stad uit (ook de elektrische?) zorgt ervoor dat je mensen de stad uit jaagt die ik graag zie blijven en de ruilhandel is destijds niet voor niets voornamelijk opgegeven voor monetaire eenheden.
Een oplossing heb ik ook niet in het verschiet, behalve eens bewust te kijken naar wat je daadwerkelijk nodig hebt. Media vallen over elkaar heen over de hoeveelheid energie die in de keten van vleesconsumptie wordt gebruikt, maar hoe kwantificeer je de besparing als je een dag minder vlees eet? En wat als de ketens minder efficiënt worden? Deze op aannames gebaseerde hectiek maakt dat er grijze gebieden zijn over de effecten van verduurzaming en staan echte verduurzaming in de weg. Mijn wensgedachte is dat je waarschijnlijk met minder toe kunt als je er een beetje aan went, het een gewoonte wordt, in het stramien past, dan komt die duurzaamheid met wat hulp vanzelf.
