Ik snap er niets van dat direct na de val van het rechtse kabinet Schoof de ‘politiek’ zich door ‘onze Geert’ laat verleiden tot het kiezen van alweer het verkiezingsthema (asiel-)migratie bij de verkiezing van ons parlement aankomend oktober van dit jaar.
ONBEGRIJPELIJK!
Alle voormalige coalitiepartijen, op de PVV na, vonden dat ze naast de tot nu toe door hen bereikte geringe resultaten en het nakomen van hun kiezersbeloften wel strenger asielbeleid in de steigers gezet hebben. Zelfs met medewerking van een deel van de oppositie ziet het er naar uit, dat de voorstellen met nog wel wat wijzigingen tijdens de demissionaire periode door de Kamers komen. Ik vraag me af of het ooit menselijk en rechtvaardig wordt.
Zeker nu, dat de VVD recent heeft aangegeven de PVV uit te sluiten, zal je toch verwachten, dat in de verkiezingstijd er eindelijk ook eens aandacht gevraagd wordt voor een Sociaal en Democratische Maatschappelijke TOEKOMST van ons land (en de wereld) en voor een inhoudelijke discussie hoe dat te realiseren in een uitvoering van een breed Sociaal-Economisch beleid voor een fatsoenlijk bestaansrecht voor een ieder met betaal- en haalbaar recht op onderwijs, zorg, wonen, energie, rechtsbijstand, werk en inkomen.
Als de handschoen voor een waardig, stabiel en rechtvaardig kabinet niet wordt opgepakt, verzandt ook ons land in een autocratische samenleving, waarin de ‘Markt’ en de ‘Machthebbers’ elkaar onderling ‘de bal toespelen’.
We moeten de segregatie van onze bevolkingsopbouw tegengaan door de kloof tussen ‘arm en rijk’ aanzienlijk te beperken.
In onze Binnenstad is de maatschappelijk kloof elke dag in het openbaar zichtbaar: Dagen zitten de horecabedrijven en hun terrassen overvol met schreeuwende klanten en streamingmuziek met op de naastliggende openbare plekken vaak de reeds uitgevallen land- en stadsgenoten, vaak eveneens bedwelmd door drank, pillen en vapes. De overige bevolkingslagen zijn op ‘vakantie’ in het buitenland, werken voor nogal uitéénlopende beloningen of ‘scharrelen’ thuis of onder begeleiding hun minimale bestaan. Wensen we dit te laten voort bestaan? Volgens mij wacht een ieder nog op de vele recente verkiezingsbeloften, die nog lang niet waar zijn en worden gemaakt.
Dat Moet Anders
