“Wij hebben er al 7, jij?” app ik aan overbuurman Klaas met een foto van pagina 50 en 51 van de A-krant van juni. “Eh…. eentje, die ik uit mijn raam zie” is zijn antwoord. Er blijkt zelfs nog een pagina te zijn en met ons gezin hebben we snel al 12 plekken die we in ieder geval hérkennen. Nog diezelfde avond wandelen we een rondje door de buurt, waarbij sommige plekken toch ergens anders blijken te zijn dan we dachten, en lopen we spontaan tegen andere foto’s uit het boekje aan.
De dagen die daarop volgen loop en fiets ik steeds andere routes door de buurt, en kijk ik al lopend (en fietsend) omhoog en naar beneden op zoek naar dat ene ornament of die ene vensterbank. Na een paar dagen komen we éindelijk het paard op foto 10 tegen – ik herkende hem onmiddellijk, maar waar? Vanaf het dakterras zie ik ineens de torenspits op nummer 20 en als we op een warme avond een ijsje gaan halen, lopen we ineens langs nummer 35.
Ook de 11-jarige blijkt een superspeurneus: de kauwgomballenautomaat, de muurschildering op plaatje 17, het huis op plaatje 22 en de zonneschermen op nummer 29 weet hij direct te lokaliseren. Af en toe verifiëren we iets via Google Maps, en in een paar gevallen ‘lopen’ we zo ook tegen andere puzzelstukjes aan. Binnen een week hebben we er 31 gevonden. Ornamenten blijken een stuk lastiger te vinden dan een heel huis, en slechts twee keer hebben we stiekem Google ingeschakeld (waarbij ik wel gelijk een leuk blogje van Beno Hofman tegenkwam).
Kortom: een groot succes deze speurtocht! De komende dagen proberen we de laatste 9 nog te vinden (wáár is toch dat steegje?!?). Complimenten aan Han Santing voor de leuke puzzel en voor herhaling vatbaar, want er zijn nog veel meer leuke bijzondere plekken in onze wijk! Volgend jaar weer?
