Onder nummer 100680 staat in de bouwhistorische dossiers van RO/EZ der gemeente Groningen het pand Munnikeholm 4. Het dateert uit 1870 en is een gemeentelijk monument. De beschrijving ervan op de website monumenten.nl is al even negentiende eeuws als de bouwstijl van het pand (Op de nokken van het schilddak staan twee houten pilonen, of:In de resterende lijstdelen zijn rechthoekige blindveldjes aangebracht) en de bestemming ervan wordt omschreven als: kantoor en opleidingscentrum. De belangrijkste bewoner is de stichting Clubhuis voor doven. De bovenverdieping bevat het clubhuis en de begane grond bergt een modern verschijnsel: een espressobar, die niet onderdoet voor de tientallen koffietenten die onze stad rijk is, maar duidelijk een aantal extra attracties heeft.
De belangrijkste attractie is de rust die deze tent uitstraalt. Het is weldadig om hier te verkeren met een vriend of vriendin en jezelf gemakkelijk verstaanbaar te kunnen maken. In andere koffietenten is het vaak een oorverdovend gekwetter, maar daar is hier niets van te merken: ‘Unter alle Pilonen ist Ruhe’, om op Goethes beroemde versregel te variëren.
Een bijkomend voordeel is dat men vertrouwelijke gesprekken niet op fluistertoon hoeft te voren, de andere koffiedrinkers horen u niet eens! Alleen waanneer dit etablissement een gemengd publiek krijgt loopt u het risico dat anderen meeluisteren, maar toen ik er was leek daar geen sprake van te zijn.
Wel zaten aan de stamtafel twee heren druk naar elkaar te gebaren in de NGT (Nederlandse Gebarentaal), waarbij ze af en toe in een daverend gelach uitbarstten, ze zaten namelijk elkaar moppen te vertellen.
Kom daar maar eens om bij Doppio.
